Wij plukken de dag

Wijplukkendedag.nl is de titel van mijn persoonlijke website. Hier beschreef ik tot en met 2009, hoe wij het verloop van Robert’s chronische aandoening Cystic Fibrosis (CF) beleefd hebben. Robert leefde tot en met 31 december 2008. Hij is 40 schitterende jaren bij ons geweest. Op de foto zie je Robert’s rugzak; altijd bij de hand vol medicatie en dieetvoeding. Voor vertrek altijd het riedeltje: pillen, spuit, naalden, Ventolin, pakjes oranje spuit en prikapparaat. Sinds maart 2008 was ik gestopt met werken in loondienst. Dat deed ik niet voor niets. De gezondheid van Robert was al lange tijd niet meer zo goed, ik maakte me zorgen of hij niet aan de finale van zijn leven was begonnen zonder dat wij dat wisten. Ik wilde daarom geen kostbare tijd meer verliezen in een baan waar ik op dat moment geen persoonlijke groei meer kon bewerkstelligen. Het was weliswaar een leuke baan, maar geen baan die het beste van mij vroeg. Het werk dat ik moest doen nam wel erg veel tijd in beslag. Ik besefte dat ik liever de tijd die ik elke dag tot mijn beschikking had wilde gebruiken voor een inspirerend project. Ik startte met de ontwikkeling van een coachingspraktijk. Later werd dat de praktijk waar ik Qigong-lessen gaf tot en met mijn verhuizing naar het hoge Noorden. Robert trainde zelf graag de vorm die ik nu doorgeef. Hij heeft hier heel veel ontspanning in gevonden. Ik werk al sinds 1997 in het agogische vak. In diverse banen heb ik mensen begeleiding gegeven. Ik vind het een prachtig gegeven dat ieder individu uniek is en onbegrensde mogelijkheden blijkt te hebben. Ik wil in die ontwikkeling een bijdrage leveren. Lange tijd was ik van mening dat mijn privéleven los moest staan van mijn zakelijk bestaan. Maar hoe dichter we bij de scheidslijn tussen leven en dood kwamen hoe meer ik merkte dat ik als professional en ik als “partner-van” dezelfde waren. Ik putte uit dezelfde bronnen in beide situaties. Ik leerde mensen immers hoe ze contact kunnen maken met wie ze in wezen zijn en daar vanuit leven… Ik moest dat wat ik zelf beleefde wel combineren met mijn werk. Het kon gewoon niet anders. Ik wilde dat de dingen die Robert en ik van de situatie hebben geleerd een breder publiek treffen dan alleen onze directe omgeving. Want dat wat ik leerde is niet gestopt na Roberts overlijden. Ik merkte dat ik door mijn onafhankelijkheid verder kon genieten, geluk zat klaarblijkelijk in mijzelf verankerd. Uiteindelijk leerde ik dat alles om liefde draait!